Noc...

  Noc zawsze jest dla mnie nadzwyczajną porą doby. Ciemność potrafi być piękna, a jednocześnie straszna i powodująca dreszcze na skórze. Świat nocą zawsze mnie ciekawił i interesował, w tym czasie tyle się dzieje, wiele emocji i uczuć wywołuje w tym samym czasie.

 

  Lubię nocne spacery, ciszę wokół i spokój, odgłosy nocnych zwierząt i zapach powietrza. Noc skrywa wiele tajemnic, jest nieprzewidywalna i nieznana. Ciemność powoduje we mnie wyciszenie i spokój, daje natchnienie do przemyśleń i analiz. Nocą mogę oglądać niezliczone liczby gwiazd i księżyc, który potrafi wywoływać we mnie strach lub zachwyt w zależności od swojego wyglądu. Mieszkając na wsi, lubię wychodzić nocą i podziwiać odległe miasta i tysiąc migoczących światełek, mieszkając w górzystym terenie takie widoki są piękne i choć co noc podobne to równie zachwycające. Będąc nocą w mieście nie czuję tego klimatu, co na wsi, ludzie inaczej się zachowują, gdzieś biegną nie patrzą na innych, żyją własnym życiem i nie zawracają uwagi na ciemność. Sztuczne światła latarni, sklepów i bilbordów przysłaniają magię nocy, nie pozwalają się wyciszyć i zatrzymać w codziennym biegu. Chodząc ulicami, zawsze zwracam uwagę na sklepy, apteki czy bary, ich reklama świetlna rzuca się w oczy i odwraca uwagę od patrzenia w niebo, gdzie znajdują się naturalne światła. Taka reklama przyciąga spojrzenia, dociera do większej ilości osób i zapada w pamięć.

   „Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było odszukać, choć jednej gwiazdy. Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy. Pogódź się z życiem, takim jakie ono jest. Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość.”       

                                                                 Phil Bosmans